Αναχωρούμε το πρωί. Η πρώτη μας στάση γίνεται στην παραλία Κουτσουπιά ή Μίνι Μύρτος.
Πραγματικό κόσμημα! Η παραλία Κουτσουπιά είναι μια τροπική παραλία και σχετικά άγνωστη στον μέσο επισκέπτη της Κεφαλονιάς. Βρίσκεται σε απομακρυσμένη τοποθεσία και είναι προσβάσιμο μόνο από τη θάλασσα. Ακριβά σκάφη που ανήκουν σε διάσημες προσωπικότητες και που κάθε χρόνο έρχονται ξανά για να απολαύσουν αυτό το μοναδικό μέρος με τα γαλάζια νερά του. Κάνουμε μια στάση για να απολαύσετε μια βουτιά και το όμορφο τοπίο με καταπράσινους λόφους και καταγάλανα νερά.
Η επόμενη στάση μας είναι η παραλία Αντισάμου.
Έχει τη δική του μοναδική ομορφιά. Η παραλία Αντίσαμος έχει βραβευτεί με γαλάζια σημαία, το τοπίο συνδυάζει όλες τις αποχρώσεις του μπλε και του πράσινου, όπου η βλάστηση φτάνει σχεδόν μέσα στη θάλασσα.
Στον Αντίσαμο είναι τακτικές μερικές από τις καλοκαιρινές βραδιές από συναυλίες που θα έχετε την τύχη να δείτε.
Ο Αντίσαμος έγινε γνωστός με τη μαγνητοσκόπηση του Μαντολίνου “Captain Corelli” με την Πηνελόπη Κρουζ και τον Νικολάου Κέιτζ.
Η γύρω περιοχή συνδέεται με το γύρισμα του έργου. Εδώ σε αυτά τα δέντρα έγινε ένα ολόκληρο χωριό μόνο για τις ανάγκες της ταινίας.
Αφήνουμε πίσω μας την Αντίσαμο μετά από μια υπέροχη κατάδυση και βάζουμε πλεύση για τη Σάμη, ένα γραφικό χωριό όπου σταματάμε για μεσημεριανό γεύμα.
Από τη Σάμη μπορούμε να επισκεφθούμε με λεωφορείο, τη λίμνη Μελισσάνη. Ένα μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο, η λίμνη Μελισσάνη απέχει 2χλμ. βορειοδυτικά της Σάμης. Η φυσική είσοδος της σπηλιάς είναι κατακόρυφη διαστάσεων 40×50 μ. και δημιουργήθηκε από την κατάρρευση ενός τμήματος της οροφής.
Παρ ‘όλα αυτά, υπάρχει επίσης μια τεχνητή είσοδος με σκάλες που επιτρέπει στον επισκέπτη να μπεί στο σπήλαιο. Η σπηλιά ανακαλύφθηκε από τον Γιάννη Πετρόχιλο το 1951. Η λίμνη είναι 20 μ. κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, έχει μήκος 160 μ. Και το νερό έχει βάθος 10 μ. έως 40 μ. Σταλακτίτες ηλικίας 20.000 ετών με περίεργα σχήματα κοσμούν το μεγαλύτερο μέρος της σπηλιάς.
Στο κέντρο της λίμνης, υπάρχει ένα μικρό νησί στο οποίο βρέθηκαν αντικείμενα που επιβεβαιώνουν τη θρησκευτική λειτουργία του σπηλαίου, καθώς στην αρχαιότητα οι προϊστορικοί άνθρωποι λατρεύονταν τον Θεό Πάνα και την παρουσία των γυναικείων μορφών, γνωστών ως νύμφες. Για το λόγο αυτό, το σπήλαιο Μελισσάνη ονομάζεται Σπήλαιο των Νυμφών.
Ακόμα ένα γεωλογικό φαινόμενο καθιστά τη σπηλιά μοναδική. Το νερό που προέρχεται από τους νεροχύτες που βρίσκεται στο Αργοστόλι, που είναι στην άλλη πλευρά του νησιού, 14 χιλιόμετρα. μακριά από το σπήλαιο ακολουθεί ένα μακρύ μονοπάτι που διασχίζει σχεδόν ολόκληρο το νησί και καταλήγει εδώ στο Μελισσάνι. Αυτό αποκαλύφθηκε το 1963 όταν οι γεωλόγοι Βίκτορ Μαουρίν και Josef Zötl από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Γκρατς έριξαν 160 λίβρες χρώματος σε έναν από τους νεροχύτες. Δύο εβδομάδες αργότερα βρέθηκαν ίχνη χρώματος σε πηγές στην άλλη πλευρά του νησιού, 14χλμ. μακριά, καθώς και στο σπήλαιο της Μελισσάνης.
Ενώ παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής πίσω στη βάση κάνουμε μια στάση στον γραφικό Πόρο. Ο Πόρος είναι το τρίτο λιμάνι της Κεφαλονιάς και ταυτόχρονα ένα πολύ όμορφο χωριό που συνδυάζει το βουνό και τη θάλασσα.
Παίρνουμε μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες πάνω από το πλοίο, και οδεύουμε πίσω αργά το βράδυ.
